Het tuinschepje. 
Dit artikel is het eerste van een serie waarin Groei&Bloei leden iets vertellen over hun tuin of favoriete plant. 
Uit de enquête die wij onlangs onder onze leden hebben gehouden, bleek hier behoefte aan te bestaan. 

Bert:
Ja, dat begon heel lang geleden. Waar ik woonde, stond een witte roos bij de buren. Die roos bloeit daar maar, dacht ik als kind. En de bijen of hommels genieten ervan. Ik ontdekte dat die witte roos een heel aparte geur had. Sindsdien steek in mijn neus graag in uitnodigende rozen. Soms werd ik teleurgesteld: een prachtig gekleurde roos, maar.. geen geur. 

Toen ik later een eigen tuin had, heb ik vooral rozen geplant die er niet alleen mooi uit zagen, maar ook lekker geurden. De geur kan nogal verschillen, ook gedurende de dag. Sommige zijn aromatisch, andere heel licht, maar wel duidelijk aanwezig. Een voorbeeld van zo’n aromatische roos is Benjamin Britten, een Engelse roos met vrij sterke kleuren en een heel zoete geur. ‘Brise parfum’ (zie foto) heeft een klein bloemetje dat lichtroze is, maar heel duidelijk geurt. Bovendien is de plant ook nog eens sterk. Die heesterroos kan zelfs klimroos worden. 

In de tachtiger jaren was eigenlijk alleen David Austin de kweker die rozen op de markt bracht die ‘nostalgische’ bloemen (gekwartierde bloemen dus) combineerden met geur. Vandaar dat ik in die tijd veel David Austin rozen heb gekocht. Die waren niet allemaal even goed bestand tegen de rozenziekte ‘Black spot’ (zwarte vlekken). Tegenwoordig wordt er overigens veel meer dan vroeger op geselecteerd dat een roos bestand is tegen black spot of meeldauw. 

Bovendien heb ik met schade en schande geleerd dat in mijn tuin draden van de honingzwam liepen. Dat bleek bijvoorbeeld toen de klimroos ‘Pink Cloud’ die tegen de zuidgevel groeide, plotseling verwelkte. Zo ben ik ook een prachtige ‘Bobby James’ (witte klimroos, kleine trosjes, geur) kwijtgeraakt...

Wat te doen? Ik dacht: als de honingzwam van het ene slachtoffer naar het andere gaat door de grond, via myceliumdraden, dan kan ik misschien de honingzwam tegenhouden door de rozen in plastic containers te laten groeien. Alternatief zou zijn een of ander vergif te gebruiken en daar had ik geen zin in. 
Aldus geschiedde en je kunt, als je goed kijkt in de tuin, de randen van de containers soms nog zien. 

Black Spot 
Wat te doen tegen black spot? Met 80 rozen in je tuin kun je niet verwachten dat het goed gaat zonder af en toe te spuiten.. Maar je kunt natuurlijk niet aan het spuiten blijven met Rosacur, een middel dat door de plant wordt opgenomen. Zo’n systemisch fungicide is niet plezierig, maar de hoeveelheid kun je beperken en aan de an- dere kant kun je kiezen voor (meer) resistente rozenvariëteiten.
Tegenwoordig koop ik vaak rozen van Kordes of Tantau of van De Bierkreek. Op de websites kun je zien hoe ze scoren op verschillende kenmerken, waaronder ziekteresistentie. Dat helpt enorm bij de keuze. Want er zijn ontzettend veel variëteiten: theerozen, floribunda’s (trosrozen), heesterrozen en klimrozen.

Eigen kweek
Ik vind het ook leuk om rozenzaailingen die je af en toe vindt, op te kweken. Zo heb ik een klimroos die eenmalige bloeit, met witte trosjes en heerlijke geur, en weinig doornen heeft. Die is Catharina genoemd. Ik heb ook nog andere witte klimrozen ‘gevonden’ die op een witte ‘Veilchenblau’ lijken of een rode stam combineren met dubbele witte bloemen. Leuk om weg te geven, want als je ze stekt in juli dan lukt het meestal wel om nieuwe planten te krijgen. Dat lukt ook heel goed bij ‘Alibaba’ en bij ‘Brise parfum’ om een paar variëteiten te noemen. Op Youtube zie je hoe je het moet doen. Maar je mag de stekken niet verkopen, alleen zelf gebruiken! 

Bert geeft het tuinschepje door aan Carla Ruigrok die ons in de volgende Nieuwsbrief gaat vertellen over haar wadi.