Zuid-Kennemerland

Terugblik dagtocht Utrecht, april 2023.

De eerste tuin de we bezochten was de tuin van Marieke Nolsen op het familielandgoed Treek-Henschoten. Een prachtige omgeving waar de ruilverkaveling, zo te zien vanuit de bus, geen kans heeft gekregen om het landschap aan te tasten. Een plek om nog eens een keer terug te komen om te wandelen of te fietsen.
(Op dentreekhenschoten.nl vind je allerlei informatie over het landgoed.) 
Marieke is van huis uit bloembinder en dat kun je zien aan haar tuin. Mooie composities van tulpen met narcissen en andere voorjaarsbloeiers.
Tip: het combineren van tulpen met narcissen lukt door de narcissen in december te planten, dan bloeien ze later dan normaal en zijn dan samen met de tulpen in bloei. Als ze in de grond blijven bloeien ze het volgende jaar wel op de normale tijd. De tulpen zijn biologisch geteeld, daardoor is de keuze aan soorten wat beperkt, maar dat maakt de kleurencombinaties niet minder mooi. Als plantensteunen worden in de tuin alleen natuurlijke materialen gebruikt, die op het landgoed natuurlijk uitgebreid voorhanden zijn. De witgele combinaties van tulpen, narcissen en andere voorjaarsbloeiers vond ik heel mooi. Wit en geel zijn ook de kleuren van het landgoed. 

Vlakbij deze tuin is Hubertushof, oorspronkelijk een jachtslot met een verwilderde tuin. De tuin is 5000 vierkante meter groot en grenst aan het landgoed Treek Henschoten. Langs de tuin staan hoge bomen en grote rhododendrons. Een oude.beek meandert door de tuin en verbindt de tuinkamers aan elkaar. Dwars op de hoofdzichtlijn ligt een langgerekte vijver.
 De tuineigenaren hebben deze tuin ontworpen met de tuinkamers van Sissinghurst in gedachten. Daarnaast wilden zij de tuin laten aansluiten bij de groene omgeving. In het algemeen lijkt dat uitstekend gelukt. De tuin is prachtig, ruim opgezet met mooie zichtlijnen. Er is een ezelstal vanwaaruit de ezels door de tuin naar een weide kunnen lopen. Wel miste ik een beetje verbinding tussen de verschillende delen van de tuin, en vond ik het soms een beetje druk, veel indrukken tegelijk. Opvallend element zijn de taxushagen, kaarsrecht gesnoeid, in twee rijen naast en achter elkaar, met een graspad door het midden en een bank aan het eind. De kaarsrecht gesnoeide taxus is prachtig, geeft een mooie zichtlijn, maar blijft in mijn beleving een corpus alienum in deze tuin. Een beetje doorzichtiger, of een iets natuurlijker vorm zou naar mijn idee zoveel meer dienstbaar zijn aan de mooie beplanting en beter aan kunnen sluiten bij de bomen van het landgoed. Maar daar valt vast over van mening te verschillen!

Buitenplaats de Boomgaard in Maarsen 
Oorspronkelijk was op deze plek een hofstede, die in 1722 is verkocht en afgebroken. Er is een nieuw gebouw neergezet, dat bij de bouw al in drieën werd gedeeld. De Boomgaard is het meest linkse huis vanaf de Vecht, of rechts als je via de achteringang binnenkomt via een smalle poort. 
Hier hebben lang Portugese Joden gewoond. Daarna nog vele andere eigenaren, het is een kostschool, een
pension en een opslagplaats voor auto-onderdelen geweest. In 1968 is het gekocht door de huidige eigenaren. 
Via een smal paadje kom je achter de tuin in, een omsloten stadstuin. De paadjes in de tuin blijven smal en
cirkelen om elkaar heen zodat de tuin veel groter voelt dan hij is, je kunt altijd door blijven lopen. De tuin is heel vol, maar straalt rust uit, prachtige boompioenen bloeien op verschillende plekken in de tuin, hoge bomen omsluiten de tuin en er is een tuinkramer met Griekse zuilen! Het huis ziet er van binnen prachtig uit, met een inrichting die lijkt te passen bij de tijd waarin het huis gebouwd is. Door het huis heen kun je een blik werpen op het water van de Vecht, het huis is smaller dan het lijkt. Een kijkje binnen is jammer genoeg niet mogelijk vanwege de regen en onze modderige schoenen. Maar in de tuin is genoeg te zien. De regen begint nu serieus zijn best te doen en de paraplu’s komen meer en meer tevoorschijn. 
Op naar de bus!: 

Het waren drie bijzondere en heel verschillende tuinen. Mede dankzij het koude voorjaar leek alles tegelijk te bloeien terwijl de bomen met net uitgelopen blad een frisgroene achtergrond vormden. 
                                                                    Marian van der Horst 

redactie: gepubliceerd in mei 2023