Dhr. Geerlings vertelde in de lezing allereerst hoe zijn vader de kwekerij na de oorlog is begonnen en hoe hij zelf, na een carrière in het onderwijs, op 60-jarige leeftijd full time dahliakweker werd en er nog steeds van geniet. 

De dahlia, zo vertelde hij vervolgens, is oorspronkelijk afkomstig uit Mexico. Op de kwekerij staat botanische dahlia, een grote struik, die in de winter afsterft. In Mexico kunnen het hoge bomen worden. Uit de botanische dahlia zijn een onvoorstelbaar aantal nieuwe soorten gekweekt. De beroemdste dahlia van de kwekerij is de ‘Roem van Heemstede’ uit 1947, deze is nog steeds verkrijgbaar. Ook nu worden op de kwekerij nog altijd nieuwe soorten ontwikkeld. 

De kwekerij is gelegen achter de duinen. De grondsoort is  geestgrond, heel geschikt voor dahliateelt. Op de kwekerij worden de dahlia’s al 70 jaar op hetzelfde perceel geteeld, zonder dat dit problemen geeft. 
In de herfst worden de knollen uit de grond gehaald en opgeslagen. De grond blijft braak liggen tot het voorjaar. Dan wordt er bemest met natuurlijke meststoffen en gaat de volgende lichting knollen de grond in. Doordat de grond in de winter braak blijft liggen zijn er geen slakken of andere predatoren. Voor eventuele aantastingen wordt alleen spaarzaam gebruik gemaakt van natuurlijke middelen. 

Dhr. Geerlings legt ook uit hoe je het beste dahlia’s kunt vermeerderen. Dat doe je door een groeipunt met een stukje knol eraan van de knol af te snijden en op te potten. Zonder dat stukje knol gaat het niet of veel trager. En aan een knol zonder groeipunt groeit geen plant. Zolang er groeipunten zijn, kun je dahlia’s stekken. Deze groeien hetzelfde jaar nog op tot bloeiende planten. En ook de overgebleven knol kan nog uitgroeien tot een bloeiende dahliaplant. 
Wat betreft de verdere verzorging: het is mogelijk om dahlia’s in de grond over te houden, als je ze een beetje beschermt en de grond niet te nat wordt. Als je ze uit de grond haalt kun je de plant ook vermeerderen door de knollen voorzichtig te delen, soms vallen ze vanzelf al uit elkaar, en als aparte planten opkweken. Mits beide delen een groeipunt hebben. 

Een duidelijk voordeel van uit de grond halen is volgens dhr. Geerling, dat je ze op een slakvrije plek kunt opkweken tot ze groot genoeg zijn om de slakken te overleven. Afgelopen jaar is de helft van mijn dahlia’s verdwenen, door slakken en/of regen. De andere helft kwam maar langzaam in bloei. Daarom ben ik, na het verhaal van dhr. Geerlings, van plan om mijn dahliateelt voortaan anders aan te pakken. Geen dahlia’s meer tussen de andere sierplanten, niet meer in de winter in de grond laten, maar in een apart bed planten. Met misschien nog wat eenjarigen ertussen. Daar kunnen ze dezelfde bemesting krijgen als mijn groentebedden, wat op zandgrond geen gek idee is, dacht ik. 

Na afloop van de lezing konden we in de tuin de bloeiende dahlia’s bewonderen. En, een paar nieuwe dahlia’s uitkiezen als we daar zin in hadden. Het was een feest, de ene dahlia nog mooier dan de ander.

Op de site www.geerlings-dahlia.nl kun je informatie vinden over de verzorging van dahlia’s en de catalogus doorbladeren. 

                                Marian van der Horst