Half juni waren weer de landelijke Open Tuinen Dagen van Groei en Bloei. In de afgelopen jaren stelden wij geregeld onze tuin daarvoor open. En zeker de eerste keer wist ik niet wat ik me daarvan moest voorstellen. Dus naar eigen idee aan de gang: onkruid wieden, snoeien, harken, grasmaaien enz, enz. En toen was de dag daar, spannend.
Wat moest ik verwachten, werkelijk geen idee. De eerste bezoekers kwamen en waren meteen van “Hoe doet u dat, blijven ze bloeien, moet je veel spitten, heeft u ook onkruid? Kan ik een stekje krijgen...”
De dag vloog om, bekaf s’avonds maar heel blij dat we het gedaan hadden. Zoveel blije gezichten, gelachen, en tevreden het tuinpad af. Dat was toen, en nu zijn we vele jaren verder, en weer een open dag. En weer is het spannend, en weer alle hens aan dek om de tuin te maken zoals de eigenaar wil.
Het verbaast me echt dat het bestuur zoveel moeite moet doen om een programma voor een open weekend sluitend te krijgen. Het is echt zo leuk om met onbekenden en inmiddels ook zoveel bekenden weer zo’n dag samen door te brengen. Een tuin groot of klein daar gaat het niet om, het is de weergave van de eigenaar, en daarom ook zo leuk om daarvan samen te genieten.
Ik weet zeker dat er onder u zijn die erover denken om eraan mee te doen, probeer het toch, gewoon een dag tuinen kijken, wat een bloemenfeest, doe mee en houd onze afdeling daarmee actief. 

Met hartelijke tuingroet
Else Bezemer