Zuid-Kennemerland
Vrijdagochtend vroeg het bed uit om de relatief lange reis naar Zeeland te beginnen en voldoende tijd over te houden om de Zeeuwse landgoederen te kunnen bewonderen.
De Hertgang in Halsteren was het eerste landgoed dat we bezochten. Het prachtige pad naar het landgoed toe, bracht ons al in een goede stemming. We werden gastvrij onthaald met koffie en een heerlijke chausson aux pommes. Daarna werden we rondgeleid door de door tuinarchitect Stolwijk in de jaren vijftig van de vorige eeuw ontworpen tuin.
Maar liefst 600 soorten bomen groeien er en de eigenaar die sinds 1983 de scepter voert, leidde ons met veel enthousiasme rond. De tuin is zeer gevarieerd met prachtige gazons, goed onderhouden borders, vijvers en bosaanplant.
Vervolgens bezochten we Orangerie Mattemburgh in Hoogerheide. Het landgoed uit 1847 is eigendom van het Brabants Landschap. Het is een formele tuin met kuipen waarin zeer oude citrus- en laurierbomen staan. We lunchten hier in stijl op het ruime buitenterras.
Na de lunch bezochten we Buitenplaats Kloetinge. De grote landschapstuin ligt midden in het oude dorp. Wat een verstilde plek, alsof we teruggeplaatst werden in de tijd. Ook hier werden we rondgeleid en gewezen op de “kasteelberg”een soort terp die in de elfde eeuw werd opgeworpen ter bescherming tegen het water en die oorlogszuchtig als de mens is, in de 12e en 13e eeuw werd verhoogd om te dienen als verschansing voor een ambachtsheer en zijn manschappen.
De Pioner-Ster in Grijpskerke was de laatste tuin van de eerste dag. De tuin is 3300 m3 groot en aangelegd door de vroegere eigenaren van de Rammekenhof. Zij verhuisden hierheen, aangezien ze een ‘kleinere’ tuin wilden vormgeven. Het is maar wat je klein noemt.
Het ontwerp is prachtig met de eilanden in het gazon en de dijk met grassen, vaste planten en strandpalen. De tuin nodigt uit om te relaxen en even te gaan zitten op de vele bankjes en stoelen. Natuurlijk konden we het niet laten planten mee te nemen van de vriendelijke geprijsde eigen kweek.
Daarna reed Miranda ons naar het Hampshire Churchill hotel in Terneuzen. Het diner dat we hier opgediend kregen was heerlijk en een lust voor het oog.
De volgende dag ging de reis naar Zeeuws Vlaanderen, naar kwekerij ‘In Goede Aarde’ te Biervliet. De kwekerij ligt vlakbij België in een vlak en meestal winderig landschap. De bijbehorende tuin voelt heel beschut aan met hoge beplanting in de borders. De tuin is ingericht met eigen kweek, zodat goed te zien is hoe de planten het hopelijk ook in jouw tuin gaan doen en hoe ze te combineren zijn. De planten komen pas in de verkoop als ze aan strenge eisen voldoen, onder andere dat ze niet gauw omvallen in de wind.
Na de rondleiding was het struinen in luilekkerland, steeds meer plastic tasjes verdwenen in de bus, die gelukkig
ruimte genoeg had. Tip van de kweker: bij het planten in zandgrond eerst wat bentoniet door de grond in het plantgat mengen. Dat houdt het vocht en de voedingsstoffen beter vast.
Daarna reed de bus naar landschapstuin de Groene Gaerd te Zaamslag. De tuineigenaar is geen man van veel woorden. Inge doet haar best om hem nog wat informatie te ontlokken, maar al gauw gingen we de tuin in. Als eerste viel op een prachtige Salix eleagnus angustifolia en een rij imposante knotwilgen. De tuin is speels aangelegd met geometrische vormen, rechte heggen en daartussen borders met losse beplanting. Het omringende landschap maakt hier en daar deel uit van de tuin, er is niet overal een doorlopende afscheiding tussen de tuin en het veld eromheen.
Wat later bij de koffie viel mij een affiche op van een tentoonstelling van de schilder Roger Raveel. Desgevraagd bleek onze gastheer een grote bewonderaar van het werk van Raveel en is hij bij de inrichting van de tuin zeker geïnspireerd door zijn werk.
(De schilderijen van Raveel zijn vaak deels abstract, deels figuratief in een poëtische, stripachtige stijl,
geometrische vormen in een figuratief geheel of andersom. Kenmerkend voor Raveel is ook dat hij vlakken leeg laat - ter eigen invulling van de kijker. De fresco’s van Raveel in kasteel Beervelde zouden ook zeer de moeite waard zijn, volgens onze gastheer.)
De laatste tuin was Beeplant in Kapellen, België. De tuin specialiseert zich in heesters die aantrekkelijk zijn voor bijen en mensen, vandaar de naam. En dahlia’s, maar die zijn er nu niet.
Allereerst schuiven wij aan voor een heerlijke lunch in de prachtige serre, tussen twee huizen gebouwd.
In de tuin zijn veel bijzondere bomen en struiken te zien, die ook in de kwekerij te koop zijn. Ook loopt er nogal wat gevogelte rond, onder andere emoe’s. Uiteraard zijn er ook bijenkasten. De dahlia’s, die in de nazomer de tuin opfleuren, zijn nog niet opgepot. Dat begint nu pas, maar dat komt helemaal goed zegt Nicolas, onze gastheer. In de nazomer is het een bonte weelde van kleur.
Al met al een plezierige, natuurlijk ogende tuin. De geluiden van de beesten geven het iets heel gezelligs.
Al met al was het een zeer geslaagde tuinenreis, met heel veel variatie in tuinen en interessante verhalen.
foto’s: Inge Retra, Joke Braas, Marian van der Horst en Hans Stolvoort
redactie: gepubliceerd in juli 2023.