Wie is Annebeth Bakker?  

Annebeth Bakker is een jonge veelbelovende tuin- en landschapsontwerper uit Haarlem. Zij is in 2002 afgestudeerd aan de Hogeschool voor tuin en landschapsinrichting Larenstein te Velp. Zij heeft sinds kort haar eigen bureau wat zij combineert met het moederschap. Hiervoor heeft zij gewerkt voor verschillende gemeentes en bureaus.

Annebeth Bakker is bereikbaar via e-mail: tuinen(at)bloesem.eu
Zie ook haar website: www.bloesem.eu.

Lijn in de tuin !

Wat zijn lijnen?

Lijnen zijn verbindingen van punten en verdelen ruimtes in verschillende subruimtes. Lijnen kunnen uit allerlei materialen bestaan. Het kan een bomenrij zijn, een lijn gemaaid in het gazon of belijning in verharding. Het mooiste vind ik het als een lijn ergens begint en ergens ophoudt. Dat je deze ergens aan kunt vastknopen en niet zomaar ontstaan is uit het niets. Houvast hiervoor kan zijn het omliggende landschap met daarin zichtassen of belijning die in het huis zit.

Elke plek of opdrachtgever geeft inspiratie om op verschillende manieren met belijning om te gaan. Deze inspiratie kan zijn een speelse lijn die rondingen heeft, de andere keer rechtlijniger en opgebouwd uit vierkanten. Elke stijl heeft weer zijn eigen belijning. De Engelse landschapsstijl kenmerkt zich door glooiende lijnen waar je het einde niet van kan zien. Deze lijnen lopen weg. Bij deze stijl is er altijd iets te zien in de zichtlijn. Goede voorbeelden van deze stijl zijn het Landgoed Elswout, de Bolwerken, het Frederikspark en het Kenaupark. Alle ontworpen door Zocher die bekend was om deze stijl. Bij landgoed Elswout is er gebruik gemaakt van zogenaamde folly's wat eigenlijk grapjes betekent. Het huisje waarvan alleen een voorkant staat, is zo?n grapje. De theorie hierachter is dat er altijd iets te zien moet zijn. Verder zijn in dit park beelden gebruikt, nog meer huisjes en is het landhuis zelf als zichtobject gebruikt. Een andere stijl waar gebruik wordt gemaakt van zichtlijnen is de formele tuinstijl. Een voorbeeld hiervan is de tuin van Paleis Het Loo. Deze is aangelegd in de 17de eeuw. Kenmerk hiervan is de strakke symmetrische aanleg. Een mooi voorbeeld van hoe een park opgebouwd is met een zichtlijn, kwam ik tegen in Denemarken in het plaatsje Köge. Deze zichtlijn was tevens een lay-line. Dit is een energie lijn die in de aarde zit en meetbaar is, voor sommige mensen zelfs voelbaar. Aan het einde van deze lijn staat een kasteel. Het kasteel staat met een hoekpunt exact op deze lijn gericht, evenals de rest van de inrichting van het park. Verder kenmerkt dit park zich door een goede opbouw van bomen en struiken. De bomen en struiken hadden de tijd en de ruimte gehad om uit te groeien tot magnifieke exemplaren. Het kasteel is thans onderverdeeld in appartementen. Een prima plek om te wonen, lijkt me.

Wat is nu kenmerkend voor de lijnen in de tuinen die ik ontwerp?

Het zijn buitenruimtes met heldere strakke, belijning en weelderige beplanting. Lijnen die kloppen, die in verhouding staan tot het huis. Ruimtes die wanneer ze zijn aangelegd en het plantmateriaal enige tijd heeft gekregen om te groeien, prettig aanvoelen. Het liefst maak ik tuinen voor mensen die houden van beplanting, natuur en bomen. Het is een uitdaging om elke tuin weer specifiek te maken naar de plek en de mensen. Soms is dit een combinatie met kunst, een andere keer rekening houdend met zichtlijnen of andere elementen die aanwezig zijn.

Een tuin waar het aspect lijn in de tuin terugkomt, is een recent door mij ontworpen tuin. De achtertuin (6x18 m) kenmerkt zich door een lang smal karakter met een prachtig uitzicht op een oud gebouw met veel groen van een begraafplaats. Het uitgangspunt was om het uitzicht zo veel mogelijk te benutten en geen objecten te plaatsen in deze lijn. Toen ik de tuin aantrof stond er een vervallen lelijke schuur, vrij dicht tegen het huis aangeplakt die al het licht weg nam in huis. In het nieuwe ontwerp is het uitzicht vrij gemaakt door de schuur te verwijderen. De tuin kent een driedeling door een verblijfsruimte (terras) in de zon bij het huis waar gegeten en gefietst kan worden en waar de nieuwe tuinkast staat. Deze ruimte hoort bij het huis. Het middelste deel is vooral voor de kinderen, een lekker stuk gras met schommels waar ze kunnen spelen en waar ieder van de drie kinderen zijn eigen boom heeft. Het achterste gedeelte is het meest onderhoudsintensieve gedeelte en vooral bestemd voor de vader die van tuinieren houdt. Hier is een witte border gemaakt die overloopt in het omliggende landschap. Moeder houdt niet van tuinieren maar wil graag in de zon zitten en iedereen kunnen zien. Zij heeft een plekje gekregen in het middelste gedeelte op een bankje omringd door struikrozen.

Deze tuin was ontzettend leuk om aan te werken vooral door de uitwisseling van mijn ideeën met het hele gezin en omdat bleek dat mijn invulling van het tuinplan aansloot bij de niet-uitgesproken wensen van de opdrachtgever en zijn gezin.

Annebeth Bakker